رابطه میزان بهره مندی از امکانات و تجهیزات ورزشی با کیفیت زندگی ورزشکاران جانباز ضایعه نخاعی

در جهان امروز با گسترش رشته های ورزشی از یک طرف و افزایش انواع معلولیت از طرف دیگر، لزوم ابداع و به کارگیری شیوه های جدید و بهتر جهت ورزش معلولین بیش از پیش احساس می شود. لذا بر آن شدیم تا بخشی از نیازهای ورزشی جانبازان و معلولین ضایعه نخاعی که با کیفیت زندگی آنان در ارتباط بوده را بیان کنیم. هدف از انجام این تحقیق بررسی رابطه میزان بهره مندی از امکانات و تجهیزات ورزشی موجود و متناسب با نیاز جانبازان ضایعه نخاعی ورزشکار بر کیفیت زندگی آنان در سطح کشور می باشد. در این پژوهش تعداد 150 نفر از جانبازان ورزشکار ضایعه نخاعی از بین 250 نفر جامعه آماری این تحقیق انتخاب و پرسشنامه های کیفیت زندگی و پرسشنامه محقق ساخته میزان بهره مندی از امکانات وتجهیزات ورزشی را تکمیل نمودند. معیار انتخاب افراد مورد مطالعه، جانبازان ضایعه نخاعی گردنی و کمری که ورزش می کردند و سن آنان بین 25 تا 65 سال بودند. روش تحقیق بصورت توصیفی و از نوع همبستگی و بررسی رابطه بین متغیرها بوده است. فرضیه های پژوهش با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسن وt-test تک نمونه ای و دو گروه مستقل مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. برای روایی و پایایی کل پرسش های پرسشنامه ها از آلفای کرونباخ استفاده شده است که میزان آن 86% در پرسشنامه امکانات و تجهیزات ورزشی و 81% در پرسشنامه کیفیت زندگی محاسبه گردید. نتایج تحقیق مورد بحث و بررسی قرار گرفته و نتیجه گیری مقایسه ای صورت پذیرفت. جانبازان ضایعه نخاعی در سطح کشور از اماکن ورزشی مناسب و استاندارد برخوردار نبوده ولی تجهیزات ورزشی استاندارد متناسب با نیازهای ورزشی جانبازان نخاعی در اکثر باشگاهها در دسترس می باشد. داده های آماری نشان می دهد که از وجود مربیان با تجربه و علمی جهت آموزش گروه های مختلف ورزشی جانبازان نخاعی استفاده نمی شود. برنامه ریزی جهت بهره برداری کمی وکیفی از تجهیزات ورزشی همراه با آموزشهای لازم به گروه های ورزشی جانبازان ضایعه نخاعی صورت نمی گیرد ولی برنامه ریزی منظم در طول سال جهت تمرینات ورزشی جانبازان نخاعی انجام می شود. جانبازان ورزشکار نخاعی از کیفیت زندگی خود در مقایسه با جانبازان غیر ورزشکار رضایت بیشتری دارند. در مجموع بررسی ها نشان می دهد که علیرغم وجود مشکلات جسمی و حرکتی در جانبازان نخاعی ورزشکار و غیر ورزشکار در زمینه سلامت جسمانی و سلامت روانی و کیفیت زندگی و در نهایت سلامت عمومی، پرداختن به ورزش و شرکت در فعالیت های ورزشی باعث کاهش مشکلات جسمی و روانی شده و جانبازان ورزشکار نخاعی به مراتب وضعیت بهتری نسبت به هم نوعان غیر ورزشکار خود داشته که با تحقیقات صورت گرفته در گذشته همخوانی دارد و حاکی از تفاوت معنی دار میان سلامت روانی و جسمانی جانبازان نخاعی که در فعالیت های ورزشی شرکت می کنند، با جانبازان غیر ورزشکار می باشد.